Pioenen

Pioenen

woensdag 20 januari 2016

Engelachtig duiveltje


Jullie kennen ze ongetwijfeld ook wel, de dagen van dualiteit. Dat er bij wijze van spreken op je éne schouder een engeltje zit dat je zoetgevooisde woordjes influistert to do the right thing en op je andere schouder een duiveltje dat een niet zo fraaie "donkere" woorden waterval uitbraakt. En nog erger, dat je ergens het gevoel hebt dat toegeven aan dat duiveltje je ergens zou opluchten.
Omdat je het beu bent om zo rond de pot te blijven draaien en je het gewoon gehád hebt en too bad, so sad als het dan niet goed valt bij de andere partij.
Omdat je vindt dat het nu wel is tijd wordt dat die andere persoon nu is ein-de-lijk lik op stuk krijgt met die flauwe zever altijd en dat je daar écht niet mee gediend bent.
Omdat je doorhebt dat "zachte" commentaar en verbloemingen die vriendin niet echt verder helpen en je haar echt is door elkaar wilt rammelen of nog beter de onverlboemde waarheid zwart op wit in haar wil rammen. (Kinderen nog steeds toegelaten want I'm not going there).
Van die dagen dus dat je innerlijke bitch (in mijn Eva-geval dan) keihard haar hoofd opsteekt en je haar overal wil volgen en you don't fu..in' care waarheen ze je ook mag leiden. Met korte ei dan want als je écht zou toegeven kan die korte ei misschien op langere termijn wel is in een lange ij veranderen. Want zegt het spreekwoord dan weer niet "Spreken is zilver, zwijgen is goud" ?
Aan de andere kant, wanneer verandert zwijgen in opkroppen ? En iets opkroppen kan toch niet goed zijn voor je gezondheid ? En jup, hier heb je dat duiveltje weer...
Anyway jullie begrijpen denk ik wel wat ik bedoel. Van die dagen dat toegeven aan "the dark side" je een echt totally en utterly voldaan gevoel zou geven. Maar hey, we weten allemaal hoe het Darth Vader vergaan is...
Komt daarbij dat deze blog over positiviteit gaat en dat eraan toegeven just not done is. Maw de hoorntjes zijn er wel degelijk maar mijn engelengezichtje (figuurlijk dan) zal de overhand halen. En achteraf ga ik me daar dan toch weer beter door voelen. En anders is er straks nog altijd de les yoga om weer terug helemaal zen te worden. Namaste.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten