Pioenen

Pioenen

donderdag 21 april 2016

Run run run

Boem, je hoort een lied, je zet de tv direct af en je kruipt met je tablet in je bed om een blogpost te tikken. Plotse inspiratie van het moment.
Run. Rennen of lopen. Het woord heeft verschillende betekenissen of is alleszins toch voor verschillende interpretaties vatbaar.

Je hebt letterlijk rennen, lopen, of joggen. Het pure fysieke dat je met je lichaam doet. Omdat je je conditie wilt verbeteren of omdat je jezelf een 5 of 10km doel gesteld hebt. Of omdat je vindt dat je echt meer moet bewegen en sinds een paar weken de start to runs weer begonnen zijn. Of gewoon omdat een gezonde geest in een gezond lichaam hoort. The funny thing dan weer is dat velen onder ons er gelijktijdig ook een leger hoofd van krijgen maar daar ga ik nu niet op ingaan.

Dan heb je rennen voor of weglopen van. Niet letterlijk rennen om de kas van een goed doel te spijzen of weglopen van het monster onder je bed voor de nog steeds believers onder ons. Maar figuurlijk weglopen van je problemen en de dingen die in je hoofd omgaan. Je hoofd in het zand steken en je issues niet durven onder ogen zien. Figuurlijk op de vlucht slaan omdat je schrik hebt om de realiteit onder ogen te zien. Het erge is dat het je vroeg of laat toch inhaalt want weglopen van jezelf kan je nu eenmaal niet. Maar hier ga ik verder ook niet op ingaan.

Waar ik het wél over ga hebben is het figuurlijke hollen. Het dagelijks hollen. Ons jachtig leven waardoor we soms zelfs op hol slaan. De druk die de maatschappij ons oplegt om steeds méé te zijn met de laatste trends. Langs alle kanten worden we om de oren geslagen met de laatste nieuwtjes. Er zijn de verschillende klassieke media zoals kranten, tijdschriften, radio en tv maar ook via de sociale media zoals FB en Twitter.
Hoe bedoel je dat je dat nog niet gehoord, gelezen of gezien had ? We voelen ons bijna dom als we niet mee zijn met de laatste grap die op de werkvloer, sportschool of hobbyclub of onder vrienden verteld wordt. De nieuwe bestseller die je gelezen moét hebben, het nieuwe tv programma dat je toch wel gezien hebt en je weet zeker toch wel wat dé laatste trend is op het gebied van mode, interieur en tuin ? En hoe je hebt die app van ... nog niet geïnstalleerd ?
We hollen achter alles aan. Omdat we denken dat het zo hoort en omdat iedereen het toch ook doet ? Maar wordt het eens geen tijd dat we keuzes gaan maken en enkel nog dingen doen die we graag doen en al het andere loslaten ? Er zijn maar 24u in een dag waarvan we gemiddeld al 8u slapen en minstens 8u op onze job zijn.
Een beetje egoïstisch zijn mág dan toch of ben ik verkeerd ? Misschien moeten we ook wat minder met onze smartphone leven en wat extra aandacht besteden aan de mensen en dieren rondom ons. Je kind gaat je dankbaar zijn voor dat extra lange verhaaltje en je hond ook voor die extra lange wandeling. Back to basics en quality time voor onszelf en de mensen die we graag zien. Genieten van het leven ipv "ik moet nog..."
Ik heb alvast beslist dat ik me vanaf nu nog enkel druk ga maken om dingen die voor mij belangrijk zijn. Én me ook niets meer ga aantrekken van hoe anderen daarover denken. Dingen doen waar ik van groei en beter van word. Maar vooral, waar ik gelukkig van word. En gewoon foert zeggen en meer zelfs, ik vind dat ik me daar helemaal niet voor moet verantwoorden. So what als ik geen zin heb om mijn huis te kuisen als het momenteel terrasjesweer is ? Who cares als ik keihard mijn zetel wil knuffelen op een zaterdagavond als het uitgaansavond is ?
Het bijhorend liedje van deze post heet "Run, run, run" van Jill Scott. De baby waar ze het in de tekst over heeft kan echt haar baby zijn maar misschien ook haar echtgenoot of vriend of iemand die ze extra aandacht wil geven.
Toepasselijker zou misschien "Opzij, opzij, opzij" van Herman Van Veen maar jullie kennen me al, het té voor de hand liggende is meetal niet aan mij besteed.
https://www.youtube.com/watch?v=62BjX-PXjw4

Wat ik wil zeggen is dat het best wel ok is om te rennen zolang je het doet omdat je het voor iets of iemand wíl doen. Minder goed is als je het gevoel hebt dat je het moét. Begrijp me niet verkeerd, we moeten allemaal gaan werken voor centjes om de huur of lening en eten te kunnen betalen. En de droomjobs liggen bepaald niet voor het oprapen, dat weet ik ook wel. Maar wat je in je vrije tijd doet is je eigen keuze. En daar zou je terug fully charged van moeten worden toch ? En nog béter, positief geladen zelfs. Think about it.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten