Venus of Mars ?

Op een terras met een collegake, een lekker drankje bij de hand en girl's talk, kwam afgelopen vrijdag middag de vraag : "Wat maakt nu een goeie relatie ?" Tussen man en vrouw bedoel ik dan, in de zin van een liefdesrelatie.
Voor ik daar verder op in ga, wil ik eerst en vooral duidelijk stellen dat ik verre ván de relatie-experte ben. Wat ik wel hoop, is dat ik door die mislukte relaties geleerd heb van wat ik niet meer mag doen. Dat ik lessen geleerd heb.
Iets dat ik nog altijd te veel doe is mindfucken zoals ik het noem. Veronderstellingen maken is één ding maar soms blijf ik toch nog te lang op die veronderstelling verder borduren. En dan is het hek helemaal van de dam. Ik kan mezelf soms gek maken door dingen te overdenken.
Zie daarom ook mijn vorige blogpost van go with the flow. Meer en meer begin ik tegen dat principe aan te leunen. Gisteren kan je niet meer veranderen en wie zegt dat morgen überhaupt komt ? Dus vandaag leven en zien waar het je brengt. Ik begin er dus wél al beter in te worden. En om dit punt helemaal duidelijk te maken, nog een liedje waar ik momenteel totally crazy about ben. Het gaat over gewoon léven en je nooit te oud voelen om te doen wat je graag doet. Nathaniel Rateliff & The Night Sweats met I need never get old : https://www.youtube.com/watch?v=-2hxU4UG3dA

Om een antwoord echter op de vraag van hierboven te geven was het eerste dat bij míj opkwam, communicatie. Als je van iets niet zeker bent, vráág het gewoon. Want door veronderstellingen te maken creëer je de grootste misverstanden. Denk ik toch. A reageert op iets van B dat helemaal zo niet bedoeld was en hup, there you go. Voor je het weet escaleert heel de situatie, gebaseerd op iets wat er nooit was to begin with. En als je denkt van jezelf te belachelijk te maken, always remember dat de reactie van de andere persoon net datgene is wat het wel of niet belachelijk maakt.

Brengt me op het tweede punt. Mekaar begrijpen in die communicatie. Veel mensen luisteren namelijk niet om de ander zijn of haar standpunt te begrijpen maar net om hun eigen standpunt erover te verkondigen. Luister naar elkaar en hóór wat de ander te vertellen heeft. Dan is tenminste toch al het begin, het onthouden is dan misschien weer iets anders maar als de intentie er al is groeit de rest wel.
Je moet ook het absolute gevoel hebben dat je de ander kan vertrouwen in die communicatie. Het gevoel hebben dat je die ander echt alles kan vertellen. Om de beurt een luisterend oor voor mekaar zijn.

Appreciatie is ook een heel belangrijke denk ik. Een gemeende dank je wel zeggen kan soms wonderen doen. Het is niet omdat het van je partner komt dat je het als vanzelfsprekend moet beginnen nemen. Komt er nog bij dat veel mannen dikwijls hun affectie tonen door dingen te doen maar niet door het te zeggen. En wij vrouwen willen soms gewoon de woordjes "ik zie je graag" eens horen. Maar als hij je favoriete weet-ik-veel-wat in huis gehaald heeft, wil dat echt wel iets zeggen.
We zijn nu eenmaal zo verschillend, niet voor niets dat het boek "Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus" indertijd zo'n bestseller is geworden. We moeten net mekaar leren appreciëren omwille van die verschillen. En we kunnen er alleen maar van leren.

Fun met mekaar hebben en mekaar er soms doorsleuren moet absoluut kunnen vind ik. Plagen is liefde vragen is een gekende quote en daar zit wel iets in heb ik altijd gevonden. Zolang je kan lachen met mekaar kunnen veel strubbelingen opgelost worden denk ik. Een bepaalde situatie met een knipoog begrijpen kan wonderen doen om de druk van de ketel te halen. Qua humor op dezelfde golflengte zitten is een groot pluspunt. Op dezelfde golflengte zitten op veel gebieden maakt het trouwens nóg beter om die fun-faktor omhoog te krikken.

En last, but zeker not least, komt sex aan de beurt. Oeps, het stond er voor mijn centje viel, daarom dat ik het toch laat staan ;-)
Mensen, laat ons eerlijk er in zijn. Je moet als je je partner ziet op z'n minst toch iets hebben van "Hier lekker ding, dat ik je bespr***". En als de fysieke éénwording dan ook nog is goed is, toch een heel grote faktor dat een relatie meer kans op slagen heeft. Er moet van in het begin toch een fikse dosis aantrekkingskracht zijn, n'est-ce-pas ?
En ook aangeven wat je wel en niet leuk vindt. Ben je voor dirty talk, go for it. Alles kan en mag zolang het maar in onderlinge overeenstemming gebeurt. Zolang er geen kinderen en dieren aan te pas komen, for the record. 

Om te eindigen denk ik dat het net mekaars minpunten zijn die uiteindelijk een relatie doen blijven slagen. De positieve kenmerken zijn makkelijk om mee om te gaan. Maar voor de negatievere begrip opbrengen en die ander net accepteren hoe zij/hij is. Leren daarmee om te gaan. Je bent tenslotte wél op die persoon verliefd geworden. Water bij de wijn doen is iets dat sowieso door elk zal moeten gebeuren maar de weegschaal in het midden proberen houden. De perfecte balans tussen geven en nemen. Genieten van elkaar als je samen bent maar elkaar ook voldoende vrijheid geven. Quality time haalt het over quantity time als je het mij vraagt.
En onderstaande quote in gedachten houden. Het eerste stuk voor het begin van de relatie, het tweede om de relatie gezond te houden. 
A great relationship is about two things. First, find out the similarities. Second, respect the differences.