Pioenen

Pioenen

vrijdag 24 juni 2016

Wat als ?

Momenteel gaat het me niet zo goed af. Hoe het komt ? Een samenloop van omstandigheden denk ik. Het feit dat m'n sinusholten zich weer maar is volgegooid hebben met allerlei troep die er écht niet in thuis hoort, doet er ook geen goed aan.
Gewoon algehele malaise van niet goed in je vel zitten. Er wringt iets, er knaagt iets, er ís gewoon iets. Je probeert het te definiëren door externe factoren die écht wel een rol kunnen spelen waarom je je zo voelt. Maar uiteindelijk kan je er toch niet echt je vinger op leggen.
Voor een deel misschien ook te veel met de toekomst bezig. Maar dingen zijn nu éénmaal gewoon zoals ze zijn en soms kan je daar écht gewoon niets aan veranderen. Hoe graag je soms ook zou willen. Je leeft nú en je moet je er nú mee omgaan. Niet bezig zijn met de what if's ?
Want wie zegt dat morgen überhaupt wel gegarandeerd is ? Dat is me woensdag middag ook heel duidelijk geworden toen een marktkraam-camion van zijn rij"vak" afweek op een binnenweggetje. Je kán er absoluut met 2 passeren, zelfs zonder je snelheid al te hard te moeten minderen. Maar wanneer de andere partij dus in het midden blíjft rijden en je beseft dat het nu écht wel heel close wordt ??? Op het allerlaatste nippertje en na aanhoudend getoeter én burning rubber van mijnentwege op het wegdek ging ie uiteindelijk toch opzij. We zijn allebei nadien een héle tijd aan de kant blijven staan.

Maar ik merk dat het verleden me met momenten ook terug aan het inhalen is. Dat ik toch nog niet helemaal terug op m'n pootjes beland ben. Dat de manier waarop m'n relatie geëindigd is, ook al was het een road to nowhere, er toch harder ingehakt heeft dan ik in eerste instantie dacht. Dat een gevoel van boosheid erover me heel onverwacht, met momenten, nog steeds overvalt. Dat ik er misschien dan toch nog niet helemaal "klaar" mee ben precies.
Het feit dat m'n (groot)moeder er volgende week al 7j niet meer is en het gevoel van gemis wel héél hard z'n hoofd terug opsteekt momenteel. Kan het feit dat ik sinds een paar maanden terug alleen ben dit gevoel versterken momenteel ? Ik geloof dat het er allicht wel mee te maken zal hebben.
In dit geval dan weer te veel met het verleden bezig. Het belangrijkste om hier te onthouden is dat je leert van je fouten en/of waar je misschien toch te kort geschoten bent.
Waar het op neerkomt ? Ermee omgaan in a positive way. Want na regen komt tenslotte hoe dan ook weer zonneschijn. One way or another. Want het is gewoon the circle of life en er zijn zelfs wetenschappelijke bewijzen voor. Er is geen yin zonder yang.
En vooral, het loslaten. Héél belangrijk. Zowel het verleden als de toekomst. Maar dat het nog steeds één van de moeilijkste dingen blijft voor mij wordt me nu toch weer maar eens duidelijk...
Weet je wat ik ga doen ? M'n eigen zelfgeschreven posts herlezen. Want ze gáán over loslaten en go with the flow en moving on en zo van die dingen. En ik wéét ondertussen echt wel hoe positiviteit in theorie werkt, de praktijk laat momenteel van mijn kant alleen te wensen over. Misschien hebben jullie er ook, of zelfs terug, iets aan. Het komt wel weer goed met mij, alleen nu nog even niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten