Bijna Kerstmis, nog een paar daagjes te gaan en dan is het weer zover. Moeilijk te geloven omdat het precies nog maar net geleden is dat je de kerstdecoratie weer voor een jaartje opgeborgen hebt. Maar tóch is het zo want tenzij je van een andere planeet neergedaald zou zijn, zou je ondertussen op de radio en in de winkelstraten de kerstdeuntjes toch al moeten gehoord hebben om te weten dat die tijd van het jaar weer daar is. Om nog maar te zwijgen van de fonkelende, soms zelfs twinkelende, lichtjes overal. Aan huizen, in bomen, in voortuinen, you name it... Straatverlichting die je prettige feesten wenst, kerstmannen die aan gevels hangen, grote bijna levensechte kerststallen aan de kerken (en in sommigen straten die erom bekend staan) en kerstbomen overal. Frosted ijssterren op ruiten en beschilderde glasvensters met sneewtaferelen. Need I go on ? Volgens mij is het plaatje ondertussen wel duidelijk :-).
Terwijl ik dit tik hoor ik momenteel het liedje "Simply having a wonderful Christmas time" van Paul Mc Cartney en er zijn al vele andere vandaag de revue gepasseerd. Op de radio maar voor mij ook live want vandaag om 11u ben ik naar een Kerstconcert van een vriendin geweest. Heel erg mooi en heel ontroerend ook want één van mijn favoriete liedjes aller tijden werd, weliswaar in een andere versie en een iets andere tekst, solo door iemand (The Voice here I come dacht ik in haar plaats) gebracht.
A-dem-be-ne-mend en het kan best aan m'n acute tekort aan slaap te wijten geweest zijn of misschien het feit dat ik deze morgen nog niets gegeten had of omdat ik m'n dagelijkse héél straffe morgencafeïneshot (m'n capsullekes waren op :-() niet gehad heb, maar ik voelde plots m'n wangen nat worden.
Live muziek en het feit dat ik daarbij ook nog het geluk had om een plaatsje op de eerste rij te kunnen bemachtigd hebben, het doet wat met een mens. Heel jaloers, weliswaar gezond jaloers, ben ik op zij die een muziekinstrument kunnen bespelen of een zangstem hebben waar je kippenvel van krijgt. Zelf volledig er in kunnen opgaan en even totaal de wereld om je heen vergeten maar tegelijkertijd in je achterhoofd ook weten dat je de mensen die ernaar luisteren zo'n onbeschrijflijk gevoel kan bezorgen...
De muziek op zich al gewoon, de totale bezieling van de 2 dirigenten gecombineerd met al die lachende vreugdevolle gezichten van de koorzangers, ongelooflijk was het. Dankbaar was ik en heel blij dat ik erbij kon zijn. Dankbaar ook dat al die mensen het ervoor over hebben om wekelijks op zondagvoormiddag te repeteren en het publiek zo'n onvergetelijk mooi concert te bezorgen. Het glaasje cava (op een nuchtere maag !) dat ik na afloop met die vriendin er nog op gedronken heb maakte het helemaal compleet en dit gevoel probeer ik minstens voor de rest van de dag nog aan te houden.
Die mooie momenten koesteren want elk moment dat geweest is, is hoe dan ook voorbij, hoe mooi dat op zich ook was, en krijg je nooit meer terug. Dus aan jou de taak om er zoveel mogelijk andere mooie te creëren, herinneringen voor de toekomst.
Om af te sluiten nog een kerstplaatje want tja, daar kan ik nu moeilijk buiten hè en dan nog het Ave Maria in de versie die ik dus prachtig vind. Hopelijk genieten jullie er even hard van als ik en stay positive, zelfs al loopt het leven niet zoals je wil momenteel. Zalig Kerstfeest iedereen.
www.youtube.com/watch?v=rgxfthPHTwc
www.youtube.com/watch?v=J-8VCL4uSUc
