Een nieuw jaar met de cijfertjes 2015 staat te popelen om met de deur in huis te vallen. Nog maar één dag te gaan en dan is het zover, the countdown is begonnen. Voor sommigen iets om reikhalzend naar uit te kijken, voor anderen iets dat niet snel genoeg gepasseerd kan zijn. Doen waar je je goed bij voelt en je niet verplicht voelen om iets te ondernemen op oudejaarsavond is mijn boodschap. Hoe, maar je "moet" toch party'en en smilen en happy zijn deze avond ? Dat je het wél doet zoveel te beter maar ben je misschien liever rustig thuis (misschien wel op je alleentje), gewoon doen dan want het leven is namelijk te kort om dingen tegen je zin te doen. Dat heb ik deze "feestdagen" al mogen ondervinden spijtig genoeg, dat het klokje voor sommigen wel heel erg snel gaat en voor anderen het batterijtje al plat gevallen is.
In mijn kennissen- en vriendenkring kwam er een week voor Kerst het nieuws van een collega dat haar man uitgezaaide longkanker (naar de hersenen) blijkt te hebben. Hij had last van een bronchitis die maar bleef aanslepen. Na en paar weken ook geen eetlust meer en af en toe was hij een beetje verward dus toch maar naar het ziekenhuis om zich te laten uitchecken et voilà het verdict. Men ging kijken of er nog een remmings behandeling (stralen) kon worden gegeven want voor chemo was hij al te hard verzwakt in tussentijd...
Dan waren er de woorden van een vriendin dat het heel waarschijnlijk wel haar laatste Kerst gaat zijn (gediagnosticeerd met borstkanker met ondertussen uitzaaiingen naar bot en lever) want ze is 3 maanden geleden gestopt met chemo omdat ze de bijwerkingen niet meer aankon en ze voelt de pijn erger worden...
Daarop volgend kwam er het sms'je van een vriendin dat haar grootmoeder plots, heel onverwachts aan acute leukemie, overleden is. Haar hebben we gisteren dan weer begraven. 89 was ze maar dat maakt, vind ik toch, het niet minder erg voor diegenen die achter blijven...
En afgelopen zondag kreeg ik een telefoontje van een vriend dat zijn ex-vrouw zichzelf van het leven had beroofd (overdosis slaappillen). Eigen beslissing dat wel én ook nog is doordacht want er bleken afscheidsbrieven te zijn maar wat maakt dat een mens zó diep kan geraken om zo'n drastische beslissing te nemen..?
Euh... deze blog gaat toch over POSItiviteit zeg je nu ? Ja, klopt want ik wil hier een beetje een punt maken dat elke nieuwe morgen dat we er gewoon al zíjn een geschenk is en genoeg reden om daarvoor gewoon al dankjewel te zeggen. Dat we kunnen lopen, zien, horen,... Dat we dus gezond zijn en we de energie en luxe hebben om onze dag in te delen zoals we zélf willen. Dat we, ook al moeten we gaan werken (en eigenlijk zouden we ook dankbaar moeten zijn voor deze job), we de gezondheid hebben om te kúnnen werken in de eerste plaats. Want dat het dus stukken erger kan...
Live your life, je hebt de luxe om het niet te moeten ondergaan. En als dat voor één of andere reden momenteel (nog) niet lukt, sta dan stil bij de onvergetelijke momenten die je overkomen en ervaar deze dubbel. Maak herinneringen to last a lifetime want voor je het weet kan het voorbij zijn.
For all you party people out there deze avond en ja ook voor diegenen die het thuis rustig gaan houden (een accident met een champagne kurk is vlug gebeurd), keep it safe want ik wil jullie allemaal heelhuids terug zien in het nieuwe jaar.
Ik wens jullie het beste, mooiste wat 2015 te bieden heeft en dat alles op jullie verlanglijstje werkelijkheid mag worden. Geef er een positieve lap op !
En, I know, weer ééntje van The Black Eyed Peas maar het blijft één van mijn favorietjes en jullie hebben niks te zeggen, nàh !
www.youtube.com/watch?v=uSD4vsh1zDA
