Ik had het bedoeld als een soort van empowerment. Je bent wie je bent. En dat moet je ook durven tonen. Omdat ik geloof dat trouw zijn aan jezelf het fundament is voor de manier waarop je jóuw leven leidt. Je niet laten leiden door de heersende waarden en normen opgelegd door de maatschappij. Maar je laten leiden door je ware ik.
Om dit te kunnen doen moet je weliswaar wel voldoende weten wie je bent. Wat je graag doet. Waar je van houdt. Wat en wie je goed doet voelen en waarom. Luisteren naar dat innerlijk stemmetje dat je op weg helpt.
Zelf vind ik kop of munt een heel goeie manier om een beslissing te maken als je twijfelt tussen twee dingen. Kop representeert het éne, munt het andere. Je gooit het geldstuk op en laat het landen op je hand. Je neemt de bovenste hand weg. Het gevoel dat je krijgt in die split second als je ziet welk de uitkomst is, zegt alles. Teleurstelling of opluchting ? You know what to do. Je gevoel zegt direct waar de weg ligt die je moet kiezen.
Ik denk daardoor ook dat ik me realiseer dat ik op een punt gekomen ben dat het leven aan je voorbijgaat als je niet lééft. Je mag niet enkel bestaan en zijn, je moet echt het uiterste uit het leven proberen halen. Voor je het weet is het écht voorbij. Dit leven althans want ik geloof dat onze ziel blijft voortbestaan maar dát is weer iets anders. In the end we only regret the chances we didn't take.
Dan moet je jezelf de vraag stellen, waar word ik gelukkig van ? Wie of wat maakt dat ik me goed voel ? Jezelf omringen met mensen en dingen waar je energie van krijgt, waar je je goed bij voelt, waar je een beter mens van wordt. Waardoor je groeit. Dat moet je koesteren want dáár ligt je passie. Dat is althans wat ik ervan denk.
* Mijn eerste droom was dierenarts worden want I lóóóve beestjes. Tot ik me dus realiseerde dat ik ook in die diertjes zou moeten snijden Godbetert ?! Of nog erger iets zou moeten doen om hun uit hun lijden te verlossen. En oh neen, neen, dát kan m'n arme hartje dus niet aan want dan ben ik de boosdoener en I'm a sucker voor diertjes. Omdat zij géén keuze hebben en wij mensen wél. Je hebt zelfs al-tijd een keuze. Het is wat je ermee beslist te doen dat zo belangrijk is.
Daarom dat ik serieus aan het overwegen ben om 2-wekelijks op zondag vrijwilligerswerk in een asiel gaan te doen. Omdat beestjes me rustig en gelukkig maken. Omdat hun liefde onvoorwaardelijk is en ik dagelijks aan den lijve ondervind hoeveel je van hen (terug)krijgt.
* Mijn tweede droom (heb ik een post al is aangehaald) was binnenhuisarchitecte worden maar omwille van geen dieptezicht te hebben, heb ik die droom ook moeten opbergen. Maar interieur en decoratie laten me toch niet los. Daarom dat ik in september (zoals ook al aangehaald) de cursussen interieurstylist en kleuradviseur in avondopleiding ga volgen. Of ik er daadwerkelijk iets mee ga doen, time will tell. Maar me amuseren ga ik op zich zeker en vast doen, daar ben ik zeker van.
* Schrijven is een passie die ik spijtig genoeg veel te laat ontdekt heb. Hoewel ik altijd heel goed in opstel en verhandeling geweest ben. Maar beter laat dan nooit. Als ik schrijf vergeet ik de tijd en ik merk dat ik m'n ei erin kwijt kan, dat ik me nadien altijd lichter voel. Meer nog, ik krijg er energie van. De ultieme droom is dat ik daar ook iets in kan betekenen. Ik hoop nog steeds dat mijn blogje opgepikt gaat worden en het zover komt dat ik écht à la Carrie Bradshaw een eigen column kan schrijven of freelance werk voor een tijdschrift kan doen.
Ik stond afgelopen zaterdag in de apotheek, nadat ik van het containerpark kwam. Ik had een legging en een héél oud T-shirt aan, vol met gaatjes van Flor z'n nagels. Kleding die ik enkel voor tuin-, kuiswerk en vuile dingen reserveer.
De vrouw achter de balei zei tegen me : "Sorry dat ik zo naar je kijk maar je hebt een práchtig T-shirt aan. Ik hou zó van bloemen. Ik was zonet even over m'n toeren en hier nu naar kunnen kijken beurt me echt helemaal terug op."
Wat voor mij een oud en versleten vod is, is voor haar dus iets prachtigs en die gaatjes heeft zij zelfs helemaal niet opgemerkt.
Zij heeft met dat compliment míj terug opgebeurd want geloof me dat je als vrouw alleen in het containerpark soms wel iets meemaakt. Geluk zit soms in zó 'n kleine dingen. Daar moeten we écht meer bij stil staan.
Elk moment kan een bewustzijns moment zijn. Daarom nooit vergeten dat je in the moment moet leven. Gaat dat altijd lukken ? Neen, maar het steeds voor ogen houden, is het begin.
En genieten, genieten, genieten. Momenteel zijn dat voor mij die lange zomerdagen dat het tot 's nachts warm blijft en die zo zeldzaam zijn in ons Belgenlandje. En daar dan liefst goed gezelschap, lekker eten/drinken en leuke gesprekken erbij. Of anders een goed boek waarin je jezelf helemaal verliest.
Een ontspannend fietstochtje langs de oevers van dit of dat watertje of naar de zee rijden en daar gaan wandelen en gewoon uitwaaien. This works for me maar whatever works for you.
Omring jezelf met mensen en dingen waar je van houdt. Met people who complement you, not complete you. Want compleet ben je van jezelf, daar heb je niets of niemand voor nodig. In de eerste plaats jezelf graag zien en jezelf ook vergeven als het allemaal niet direct lukt. Pas als je goed bent voor jezelf kan je ook goed zijn voor anderen en hén aanvullen. En always keep the faith. Blijven geloven en dan komt de rest écht wel. En zo niet, komt er wel iets anders. Maar vooral, stay positive. Dan krijg je die positive vibes wel. Cheers of drink to that zoals Rihanna zingt. Niet enkel to the freakin' weekend zoals in het liedje maar to freakin' life !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten