Want deze tekst horen, gecombineerd met m'n eigen bevindingen in mijn vorige posts, heeft me aan het denken gezet over de vraag : "Wanneer ben je klaar voor iets ?"
Hieronder eerst even een recapitulatie van m'n eigen woorden.
* De volgende paragraaf komt uit de post "Go with the flow" :
Dus droom over die betere
of andere toekomst en hoop en kijk ernaar uit maar lééf je leven in
tussentijd. Er niet over
nadenken
maar je in the moment laten leiden en dan kan het bijna niet mis gaan.
En soms die sprong gewoon wagen en een blind geloof erin hebben.
* Deze komen uit de post "Wat als ?" :
Maar dingen
zijn nu éénmaal gewoon zoals ze zijn en soms kan je daar écht gewoon
niets aan veranderen. Hoe graag je soms ook zou willen. Je leeft nú en
je moet je er nú mee omgaan. Niet bezig zijn met de what if's. Dat ik
er misschien dan toch nog niet helemaal "klaar" mee ben precies.
* Het volgende heb ik in "Overthinking" neergepend :
Dat overthinking things alleen maar leidt tot onzekerheid en frustratie en onrust. Want het gaat soms zelfs zó ver dat ik mezelf compleet verloren voel door de dingen die ik dus zélf fabriceer in m'n hoofd. Dat ik het zelf allemaal erger maak dan het eigenlijk is. Omdat ik wéét, als ik
terug op m'n "normale" punt beland, dat het anders is dan ik het me
inbeeld.
* En in "Live your life" staat dit te lezen :
Maar we leven niet morgen, we leven
nú, dít moment ?! Nú is de tijd dat je het moet doen. Want van uitstel komt afstel. Ga je luisteren naar dat rationele stemmetje of ga je je gevoel laten beslissen ? Het gevoel dat je krijgt in die split second als je ziet (spelletje kop of munt) welk de uitkomst is, zegt alles. Je gevoel zegt direct waar de weg ligt die je moet kiezen.
Klinkt allemaal héél aannemelijk, al zeg ik het zelf :-)
Als je deze "regels" dan effectief volgt, moet het antwoord op de vraag wanneer je klaar voor iets bent, "altijd" zijn. Want je denkt er niet meer over na, je doet het gewoon.
Toen ik dezelfde vraag aan een goede vriendin stelde, antwoordde zij ook direct "Wanneer je je gevoel en je hart het laat halen van je verstand."
Is het dan écht zo simpel ? In theorie wél denk ik. In praktijk however, not so much.
Want er van uitgaand dat je dat doet, zijn er dan weer tal van externe factoren die roet in het eten gooien. Omdat er nu eenmaal dingen zijn om rekening mee te houden. We hebben verantwoordelijkheden en verplichtingen. Omdat het niet enkel om onszelf gaat. We hangen soms af van de daden van iemand anders. Omdat het leven nu éénmaal niet zo simpel, maar eerder gecompliceerd ís. We maken een planning maar die kan door omstandigheden helemaal anders uitdraaien dan we zouden willen. Dus ook al laat je je door je gevoel leiden, dan heb je nog geen zekerheid dat het loopt zoals je wil.
De meesten van ons echter blijven twijfelen en geraken er maar moeilijk uit. Een vriendin zei dat ze al een tijdje aan het denken is van ook een webshop open te doen. Ze maakt kussens en dekens, covers,... en staat ermee op marktjes. Een andere vriendin zei dat ze al járen aan het zeggen is van saxofoon te leren spelen. Ze zei : "Eigenlijk zou ik nú de muziekacademie gewoon moeten binnen stappen want ideale periode om me in te schrijven. De lessen beginnen terug in september". In dit geval denk ik dat je soms inderdaad de sprong gewoon moet wagen. De quote "She took the leap and built her wings on the way down" heb ik trouwens ook ergens op m'n lijf getatoeëerd staan. Niet denken en gewoon doen. En een blind vertrouwen hebben dat het echt wel goed komt.
Bijna iedereen van ons zal ook wel een bucket list hebben. Een lijstje van things-to-do voor je bobijntje hier op deze planeet op is. Er zullen zeker een paar dingen opstaan die, als je écht wil, zelfs dit jaar nog kan realiseren. Want if it's important for you, you'll find a way. If not, you'll find an excuse. Een hele mooie is ook "If we wait until we're ready, we'll be waiting for the rest of our lives".
Maar het is en blijft een moeilijke. Ik zit zelf ook al dágen met deze post in m'n hoofd en ik kreeg 'm maar moeilijk op papier.
Zelf laat ik me ook eerder leiden door m'n gevoel. Als je enthousiast wordt over iets en daar een happy gevoel door krijgt, zit het meestal goed. De truc is dan van niet meer na te denken maar zoals jullie al in eerdere posts kunnen lezen hebben, ben ik de queen of overthinking.
Weet je, ik denk dat je effectief voelt wanneer je niet klaar voor iets bent. Maar ik denk dat het moment wanneer dat wél zo is, gewoon gebeurt. Omdat ergens iets goed voelde en je (on)bewust daar verder in gegaan bent. Het heeft je beslopen en plots besef je dat je er eigenlijk gewoon bént. Er zullen waarschijnlijk wel momenten geweest zijn dat je gedacht hebt van de stekker eruit te trekken omdat je precies op een sneltrein zat. Dat het allemaal wat heftig werd. Maar als je dán je verstand negeert en/of niet tilt slaat, ga je je op een bepaald ogenblik realiseren dat je effectief in het station aangekomen bent.
P.S. Omdat ik begonnen ben met lyrics over relaties, ga ik er alsnog toch mee eindigen want terwijl ik dit typ, krijg ik ter plekke een epiphany of openbaring.
Ik denk dat in dit geval het antwoord op de vraag, wanneer je klaar voor iets bent, is -> Als terug kijken naar je verleden je niets meer doet. When you LET IT GO. Wanneer je geen pijn, verdriet, wanhoop, frustratie, woede,... meer voelt. Geen schuldgevoel (meer) hebt. Wanneer je geen emoties meer eraan linkt of misschien zelfs wel positieve. Omdat je ervan geleerd hebt. Omdat er mooie jaren geweest zijn. Omdat je nu weet wat je wél wilt. Dán ben je klaar om verder te gaan met je leven. Omdat de toekomst uitnodigend wordt en elke weg nog open ligt. Aan jou om te beslissen wélke weg want the future depends on what you do today.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten