Waterige woensdag

Want ja, dat is het. Wat betreft mijn ogen toch, die wel héél waterachtig zijn de laatste dagen. Sinds maandag. Want vanaf toen heeft het hooikoortsseizoen, wat mezelf betreft, genadeloos toegeslagen.

Het uit zich in de 1ste plaats met water/traanvocht dat constant uit mijn ogen blijft sijpelen. En dan nog het snot, het snot dat zich op zó'n manier manifesteert waardoor de papieren zakdoekjes de vuilbak net niet helemaal domineren. Ik hoor ze zelfs bijna roepen : "Ik heb meer !", "Nee, íkke !", "Nee, bij mij zit er meer in !" Get the picture ?

Gisterenavond zag ik eruit alsof m'n 2 ogen bijna dicht gebokst waren. Het linker net nog meer dan het rechter.  Tranen, jeuken en pikken omdat je er écht niet vanaf kan blijven. Het constant deppen met een zakdoek alleen al zorgt op zich voor irritatie.

Met andere woorden, ik voel me momenteel niet zo best. Omdat het de 1ste dagen zijn en mijn lichaam er nog volop tegen aan het vechten is. Als remedie gebruik ik oogdruppels in de 1ste plaats. En etherische olie van eucalyptus in een stoombadje om de neus te kalmeren. 's Nachts staat er een geursteen met ravintsara op het nachtkastje om vrijer te kunnen ademen.  Ik hoop dat het straks eindelijk wat opklaart en mijn lijf ermee kan beginnen leven. 

Gisteren, dinsdag ben ik niet buiten geweest. Ik heb vooral m'n lijf de tijd gegund zodat het zich volledig op de pollen aanval kon focussen en in de verdediging kon schieten.

Wel heb ik voor het diner bloemkool met kaassaus en een crumble van noten, kaas en peterselie gemaakt. Zo staat het in de titel. In de ingrediëntenlijst is echter geen spoor terug te vinden van noten. Wél amandel meel (meel zijn toch geen noten ?). En Dijon mosterd en kaas en bladpeterselie. 

Het was echt wel weer lekker maar de crumble was geen crumble. Ik twijfelde trouwens op voorhand al dat het wel goed ging komen. Na het mengen van de ingrediënten schoot er een vettig bolleke 'deeg' over waarvan ik dacht 'En dít zou je gelijkmatig over de ovenschotel (waar de bloemkool en saus al in zaten) moeten verdelen ??! Hoe krijg je dat in Hemelsnaam klaar ??!'

Ik ben de grote bol 'deeg' beginnen verdelen in kleine hoopjes. Echt geen sinecure. Dan heb ik elk hoopje op goed geluk, lukraak in de schotel gemikt. 't Is te zeggen als ik het al van mijn vingers afkreeg. Van verdelen was duidelijk geen sprake. Het heeft een ellendige lange poos geduurd en toen ik er klaar mee was, had ik het echt wel een beetje gehád ermee.

Nu, eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ik een beetje gefoefeld heb met de ingrediënten.

Amandelmeel : check

Emmenthaler kaas 100 gr : euh 70gr emmenthaler en 30 gr mozzarella zal ook wel goed zijn toch ?

Dijon mosterd : check - maar hoeveel ? In het recept staat '2 grote eetlepels'. Bij ons in de kast liggen 3 verschillende soorten eetlepels. Als je de éne neemt, blijft er amper soep op je lepel liggen. Bij een andere moet je je mond wel héél flink opensperren wil je alles dat op de lepel ligt in één keer naar binnen werken. De 3de soort is de meest 'normale' dus die heb ik gebruikt. De volgende vraag die me te binnen schiet is 'bedoelt ze nu een afgestreken lepel of in een hoopje ?' Zucht.

Bladpeterselie : niet meer in huis omdat dit receptje normaal op zondag al had moeten dienen en de bladpeterselie ondertussen een zielig hoopje verdord groen (of is het nu bruin ?) was geworden.

Maar zoals ik al zei, de smaak zat goed. Deze krijgt een 9/10.

Waarom zondag dit dan niet gemaakt ? Omdat we afgelopen zondag bij de schoonouders thuis hebben gegeten. Het was een mix van wat wij 's ochtends op de markt hadden gekocht (Veel te veel want voeding kopen als je honger hebt is echt geen aanrader voor je portemonnee. De winkelier daarentegen staat er met een grote glimlach bij.) en wat zij zelf nog in huis hadden. Zondag dus een beetje (lees veel te veel) gezondigd.

Zaterdag trouwens ook want toen ook geen Pascale. Ik heb me laten verleiden tot een pasta met asperges.

Zat stond mijn 3-maandelijks 'etentje-met-de-madammen' op de agenda. 

We zijn een groepje van 4 madammen die 3-maandelijks samen komen om vooral bij te kletsen. Maar die elk om beurt ook het restaurant kiezen en Bob(ette) zijn. Want glaasje op, laat je rijden. Dit keer was het mijn beurt. 

Ik had Wolfstee gekozen omdat we in de Paasvakantie met 2 van de 4 kinderen daar gaan mini golfen waren. Ik vond toen dat de bijhorende brasserie met overdekt terras er wel heel gezellig uitzag. Ook het eten rook er verrukkelijk dus ik had direct the place to eat gekozen.

Score 10/10. We hadden 4 verschillende dingen van de menukaart genomen en we vonden het allemaal superlekker. Ook de bediening was hoe het moest. Echt een aanrader. Hubby wil er nu ook naartoe. Ik klaag niet.

Die 4 madamman zijn trouwens eerst ook gaan mini golfen. Onder het mom van 'we doen eens zot'. Kwestie van op voorhand de nodige calorieën al te verbranden, slim gezien toch ?

Of dat mini golfen op zich nu zo slim was valt nog te bezien. De éne kloeg over haar knieën, de andere over haar rug. Nog een andere over allebei en noemde het 'versleten werk'. 

Onze achterwerken hebben de bankjes, die tussen de banen in staan, allemaal gedag gezegd. Over het zuchten en steunen van de volgende die aan de beurt was en recht moest komen, ga ik niet uitweiden. Ik ga ook niets vertellen over de manier waarop sommigen van ons het balletje uit het 'holletje' geraapt hebben (het holletje ligt lager en je moet dus diep bukken). Yoga op de golfbaan, het was weer eens iets nieuws.

Ik ga het ook niet hebben over de scorekaart die je bij elke baan moet invullen en waar je, op meer gevorderde leeftijd, een bril bij nodig hebt. Zo heb je 'een bril voor dichtbij', naast 'een bril voor vér' voor sommigen van ons. Bril af (ver), bril op (dichtbij), bril af (dichtbij), bril op (ver) en soms ga je dan al eens de mist in. Later aan tafel deed hetzelfde probleem zich trouwens voor om de menukaart te kunnen lezen. Het op de alcohol steken was toen nog geen geldig excuus.

Ik ga voor vandaag eindigen met zeggen dat het een absoluut geslaagde avond was en dat we goed gelachen hebben.